Ν. Τουτουντζάκης.
Ανακοινώθηκε στο ΣΥΜΠΟΣΙΟ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΝΤΙΚΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ ΕΛΛΑΔΟΣ, 10-13 Δεκεμβρίου 1988.
Δημοσιεύθηκε στο περιοδικό ΣΥΧΡΟΝΟΣ ΟΔΟΝΤΙΑΤΡΟΣ, 9:225-238, 1989.

Η ταχεία διεύρυνση της υπερώας έχει σαν βασικό στόχο τη μετακίνηση της άνω γνάθου σε θέση, που να θεωρείται φυσιολογική σε σχέση με τη βάση του κρανίου και την κάτω γνάθο. Οι ενδείξεις για την εφαρμογή της μεθόδου είναι οι περιπτώσεις: ΙΙΙης τάξης, πραγματικής ή σχετικής ανεπάρκειας της άνω γνάθου κατά το εγκάρσιο και κατά το προσθιοπίσθιο επίπεδο, ρινικής στένωσης με χρόνια αναπνευστικά προβλήματα και με στένωση της άνω γνάθου, προβλήματα μήκους των οδοντικών φραγμών και ώριμων σκελετικά ασθενών με υπερωϊοσχιστία. Αλλαγές επέρχονται στα δόντια, στο σκελετό του προσώπου και στα μαλακά μόρια, τόσο στο εγκάρσιο όσο και στο προσθιοπίσθιο και στο κατακόρυφο επίπεδο. Η ηλικία του ασθενή αποτελεί σημαντική παράμετρο στην επιτυχία της διεύρυνσης.