Ν. Τουτουντζάκης, Μ. Λαγουδάκης.
Ανακοινώθηκε στο 12ο ΔΙΕΘΝΕΣ ΠΑΙΔΟΔΟΝΤΙΚΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ, Αθήνα, 1-5 Ιουνίου, 1989.
Δημοσιεύθηκε στο περιοδικό ΠΑΙΔΟΔΟΝΤΙΑ, 4: 207-217, 1990.

Η εκγόμφωση του άνω μόνιμου κεντρικού τομέα λόγω τραύματος του μέσου τριτημορίου του προσώπου ή η εξαγωγή του, όταν η πρόγνωση για ορθοδοντική έλξη και διευθέτηση είναι κακή, εξαιτίας της δυσμενούς έγκλειστης θέσης του και κάμψης της ρίζας του, είναι οι συνηθέστεροι λόγοι απώλειας του δοντιού αυτού στην παιδική ηλικία. Η απώλεια του άνω κεντρικού τομέα έχει επιπτώσεις, εκτός των άλλων, στη σύγκλειση των δοντιών, στην τομική φάση της λειτουργίας της μάσησης, στη σωστή λειτουργία της ομιλίας, στην αισθητική και την ψυχολογία του παιδιού. Η βαρύτητα των επιπτώσεων στις περιπτώσεις αυτές εξαρτάται από το χρόνο της απώλειας, από το χρονικό διάστημα που μεσολάβησε, από τον οδοντικό-σκελετικό και μυϊκό τύπο του ασθενούς. Το σχέδιο θεραπείας διαμορφώνεται ανάλογα με την περίπτωση. Αν η απώλεια του δοντιού είναι πολύ πρόσφατη συνιστάται η επαναφύτευση του. Στις περιπτώσεις όμως που δεν είναι δυνατή η επαναφύτευση, η ορθοδοντική προσφέρει πολύτιμες λύσεις ή με την επανάκτηση και διατήρηση του χώρου ή με το κλείσιμο του χώρου με την προς τα εγγύς μετακίνηση των δοντιών του σύστοιχου με την απώλεια ημιμορίου. Αναφέρονται οι παράγοντες που πρέπει να λαμβάνονται υπόψη κατά τον ορθοδοντικό θεραπευτικό σχεδιασμό, δίνεται έμφαση στις διάφορες ορθοδοντικές θεραπευτικές λύσεις, παρουσιάζονται περιπτώσεις μικρών ασθενών με απώλεια του άνω κεντρικού τομέα και περιγράφεται η αντιμετώπισή τους.