Ν. Τουτουντζάκης, Ν. Κατσάρης.
Δημοσιεύθηκε στο περιοδικό ΟΡΘΟΔΟΝΤΙΚΗ ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΗ, 2: 117-128, 1990.

Η έκτοπη ανατολή του άνω πρώτου μόνιμου γομφίου εμφανίζεται με συχνότητα που κυμαίνεται ανάμεσα σε 2% έως 6% και διακρίνεται σε δύο τύπους: I) «Τύπος υπερπήδησης» ή «αντιστρεπτή έκτοπη ανατολή», II) «Τύπος συγκράτησης» ή «μη αντιστρεπτή έκτοπη ανατολή». Διάφοροι τοπικοί καθώς και κληρονομικοί παράγοντες έχουν θεωρηθεί αίτιοι της συγκεκριμένης ανωμαλίας. Η έγκαιρη διάγνωση και αντιμετώπιση των περιπτώσεων που χρειάζονται θεραπεία, καθιστά την τελευταία αποτελεσματικότερη και κυρίως ευκολότερη για τον ασθενή αλλά και για τον οδοντίατρο.